கொஞ்சமாய் வாழ்க்கை...

வேகமான வாழ்க்கை நகரத்தின் உயிர். வியாபாரமும், பணமும் நொடிக்கணக்கில் இயங்கும் சென்னையில் நான் வியக்கும் பகுதி இந்த வீதி. எலக்ரானிக்ஸ் மற்றும் கணிப்பொறி சார்ந்த கடைகளையும் சமீபகாலங்களில் மொபைல் தொலைபேசி விற்க்கும் கடைகளையும் அடைத்துள்ள பகுதி... என் வியப்பு இங்குள்ள வியாபாரமும் பணமும் அல்ல. வேலை செய்யும் மனிதர்கள். சின்ன அறை - அதற்க்குள் ஒரு கணிப்பொறியை முழுமையாக
செம்மைபடுத்த உதவும் உபகரணங்கள் - எங்கோ தென் தமிழகத்தில் டிப்ளமா படித்த வல்லுனர்கள்..அவர்களின் மறக்காத ஊர் பாஷை...மதிய நேர ரோட்டோர பிரியாணி...எல்லா சந்துகளிலும் சின்ன சின்ன அறைகளில் அவர்களின் மதிய தூக்கமும் இரவு உழைப்பும்.. வார இறுதி சினிமா.. கூட்டமாக மெரீனாவில் அரட்டை... பின் இரவுகளில் மதுபானத்தோடு தூக்கம்... வீட்டுக்கு பணம் அனுப்பும் பெருமை... மூன்று மாதம் ஒருமுறையாவது ஊருக்கு போகும் உற்சாகம்... எனக்கு இவர்களில் வெகு சிலர் நண்பர்களாக உண்டு. புத்தம் புதியதாய் சந்தைக்கும் வந்திருக்கும் அதி நவீன கணிப்பொறி சாதனம் பற்றி விலாவரியாக பேசும் திறமைசாலிகள்... எனினும் அடுத்து என்ன செய்யலாம் என பெரிய அளவில் திட்டமிடாதவர்கள்... தெரிந்த நண்பர்கள் மூலமாக இவர்களிலில் சிலருக்கு வேலை வாய்ப்புகளுக்கு ஏற்பாடு செய்ய திட்டமிட்ட போதும், அவர்களின்
ஆங்கில திறமை மேம்பட சிறிய அளவில் முயற்சிகள் செய்த போதும் இவர்கள் காட்டிய ஈடுபாடு மிகவும் அற்புதமானது - அவர்களின் ஆர்வம் வெளிப்பட்ட முக்கியமான தருணங்கள் அவை... வாழ்க்கை எல்லாருக்கும் போல அவர்களுக்கும் கொஞ்சமாய் தன் தயவை வழங்கி கொண்டுதான் இருக்கிறது.